-
Nieuws
- Chief Expectation Officer
- Herhaalverhaal
- Verenglisching: indruk maken met onboarding?
- Wittebroodsweken: wat willen nieuwe medewerkers
- De kracht van positieve verwachtingen bij nieuwkomers
- Doe mij een purpose
- Eerlijk duurt het langst
- Veranderen van vent
- Wegdoe banen: ontspullen of ontmensen
- AI in recruitment: word jij vervangen door een chatbot?
- Verbinden: Engage before they disengage
- Onboarding wat en waarom? Bookchat
- Enthousiaste recensie in maatwerk
- Mooie recensie op managementboek
- Dubbel ontkennend is niet positief
- Onboarding voor paperclip workers
- Beste kandidaat wordt beste werknemer
- Succesvolle eerste 90 dagen, artikel in MT
- Whitepaper succesvolle Onboarding
- Flexibele slagkracht door goede onboarding
- Onboarding in gezondheidszorg
- 6 op 10 teleurgesteld in nieuwe baan
- Commitment
- CEO van Vion
- Commissaris als CEO
- 40% van de nieuwe executives faalt
- Wij zijn slim!
- jobbranding & talent branding
- een goede recruiter verkoopt een toekomst
- De arbeidsmarkt bepaalt je prioriteiten
- Wordt onze arbeidsmarkt van uitgedroogd rubber?
- Mooie recensie voor het boek Recruitment
Chief Expectation Officer

Als mens laat ik me leiden door mijn verwachtingen over mijn werk, kinderen, vrienden of partner. Die verwachtingen zijn de drijfveren voor de keuzes die ik maak.
Weinig eigen verwachtingen van HR?
Wat me opvalt in gesprekken met HR collega’s, is dat we binnen ons werk weinig eigen professionele verwachtingen hebben of (durven) uitspreken. Binnen veel organisaties laat HRM haar activiteiten leiden door de verwachtingen van anderen. Met grote voelsprieten voorde onuitgesproken verwachtingen van anderen vragen we door op de gedachten van onze collega’s en op wat ze van ons willen. De CEO verwacht een meer wendbare organisatie? Dan introduceren we agile talent management. De ICT manager had verwacht dat zijn nieuwe talent sneller zou komen? Dan leggen wij geduldig uit waarom drie maanden wachten echt niet frustrerend is. We reguleren de verwachtingen van anderen in plaats van te handelen naar die van onszelf.
Door een gebrek aan duidelijke of erkende eigen verwachtingen zitten we te weinig aan het stuur en zijn we onderdeel van de plannen van een ander. Daarmee verliest HRM zijn autonome kracht. Het is zaak te zorgen dat we niet de verwachtingen van anderen managen, maar onze eigen verwachtingen uitspreken...en met datgene wat van invloed is op Human Resources de koers van de organisatie bepalen.
Lef nodig
Zijn wij bij voorbeeld in staat om de verwachtingen over de externe arbeidsmarkt te vertalen naar onze Human Resources? De impact van de krapte, mismatch van vraag en aanbod, flexibilisering, overheidsingrijpen, loonontwikkeling? Weten we wat singularity gaat brengen en wat dat betekent voor de Human resources van de organisatie? Hoe verandert het arbeidsethos? Wat is de impact van het veranderende denken over privacy? En wat zijn de implicaties voor onze organisaties?
We hebben lef nodig om onze verwachtingen uit te spreken, ik op de eerste plaats! En op de agenda te krijgen en koers te bepalen. Maar ook te accepteren dat het soms dus tegen kan vallen of dat we onze gecreëerde verwachtingen niet waar kunnen maken. Het wordt tijd om van onszelf ook een CEO te maken, een Chief Expectation Officer.